С бои акварелни
небето рисува
едно понеделнично,
дълго сбогуване…
На бели пътечки…
На цветни талази…
Зелена трева,
от дъжда непрегазена,
расте като пламък
и лумва високо…
И спи зло под камък,
и той му е покрив…
Весела Димова
22.06.2020 г.
С бои акварелни
небето рисува
едно понеделнично,
дълго сбогуване…
На бели пътечки…
На цветни талази…
Зелена трева,
от дъжда непрегазена,
расте като пламък
и лумва високо…
И спи зло под камък,
и той му е покрив…
Весела Димова
22.06.2020 г.